kurabiye tadında bir sabah
herşey ortalığa yayıldı
dağılan güneşe..
şöyle bir bak
içimde umut
yağmurlar yağar çisi çisi gönlüme
toprakta huzur kokusu var
bir karınca uğraşır sudan çıkmak için
bir yaprak salınır usulca toprağa varmak için
rüzgarlar dağıtır sevinçi
insanlığa yaymak için
sen miydin aşkı yaşatan
ben miydim sende yaşayan
veren kimdi alan kim
budur beni şaşırtan
nasıl oldu anlamadım
bir anda çizildi içim
parçalandın yarıldın
gidişini anlamadım
içimde volkanlar birikmiş
hayat ne kadar zor
hayat ne kadar acımasız..
ama bir okadar da güzel
gölgen vursa başağa toprağına değer mi?
güneş olsan
yağmur olsan
rüzgar olsan
toprak sana değer mi?
yollar uzun..
gökyüzü dağlara kadar inmiş
bulutlar ahenkle dans etmekte
çimenler güneşi selamlıyor tebessümle
yollar huzur..
ben senden uzakta bütün cümlelerimi kaybettim
anlatamasam da denizim derin izim sen hep ol dolu dizgin
dalgalarım,deniz kabuklarım,yıkanan kumum yok şimdi
yokluğunla başladım..
söyleyemediğim kelimelerime ektim hasretini her damlana
ben seninleyken bendim
istanbul için gönül yola koyuldu
çiğ taneleriyle güneşe merhaba denildi
ıssız şehir bir anda nasıl da dirildi
ben geldim istanbul
kendimi senden almak için...
Perdeyi aralayıp güneşi selamlama vakti şimdi
Oda sessiz, çığlıklar haykırır içimde duyulmaz
Güneş batmak üzere
Kamaştırır gözlerimi, sıcaklığını indirir yüreğime
Bir akşam vaktine
Çırpınır ulaşmak için...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!