ıssız bir çığlıktı
yalnızlığım
gözlerim firariydi
bu zifir gecelerde
esaretin bile bir anlamı yoktu
zihnimde
gölge oyunları gibiydi yaşayan kuklanın çığlıkları
insan olduğunu düşünürdü hep
böbürlenme hevesi tutmuştu bir kere
sert esen rüzgarlarda sallanırdı
dünyanın hakimi olduğunu sanırdı uzayan burnu ile
nazi kadar acımasız saddam kadar diktatördü ömürü
Günü geçmiş yarınlarda dolaşırım
Umursamaz tavırlarını içimde saklarım
Ecel dile gelse bile susarım
Gözümden akan yaşın sebebi sensin
Elbet birgün rüyalarda kavuşuruz
Başı dumanlı yine
çakır gözlü yörük ali efemin
arşınlıyor denizliyi nefretle
damarına bastılar belli yine
kınalı elleri tetikte kin kusuyor
hayde efem hayde bre
zifiri karanlıkta
siyahların gölgesinde yaşadık
aydınlığa yürüyoruz
şimdi hepimiz
teker teker göçüyoruz
nedensiz sebepsiz
körolası bağlamamı
bu sisli dağlarda çalırım
çaresiz derde düştüm düşeli
dudağımda buruk bir tebessüm
seni izliyorum kara gözlüm
sineme çeke çeke hasretle
sen secde eden yürekteki ruh
allahın rahmeti
peygamberlerin şefaaati
yüce kitabımız kuran var iken
neden kula kulluk edersin
islamı yaşamak ister isen
Şu serap gibi çölde
kum tepelerinden usulca süzülen adam
o boz deveye binen Ebû Ammâre
zor zamanların dimdik adamı
ey resurullahın meleği
hay aksi
kara yazım
ecnebi bir gecede
sarıldım fotoğrafına
defalarca sarıldım hayaline
öptüm kokladım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!