Kadir Esen Şiirleri - Şair Kadir Esen

dönüşü olmayan yollara düşmüşüm
efkarlanmışım dünyaya küsmüşüm
sevgilimle kıyasıya sevmek için dövüşmüşüm
derdime bir çare bul arabacı

aşık olmuşum beyaz sevdaya tutulmuşum

gökyüzünde dalgalanan bir şanlı bayrak
anı defterimde kurumuş bir sarı yaprak
ecdadın mezarında çürümüş kara toprak
bulunca hatırlarım seni sevgilim

gönül defterime yazılmış iki satır kara yazı

okursan eğer benim şiirlerimde yaşantımı
çocukluğumu gençliğimi beni bulursun
ülkemde gözlediklerimi hissettiklerimi
dünyada ne var ne yoksa onu bulursun

sayfaları karıştırdıkça sanal aşklarımı

yalvarırım naz edersin
biz ikimiz arkadaşız dersin
olmaz dersem bırakır gidersin
ne yapayım ben sen söyle

düşemem peşine yabancıyız

Buraya Geldim
Kadir Esen

üstü toprak bir evden
ben kazmadan kürekten
ikiyüz haneli bir köyden

bu kadar insanın içinde beni mi buldun
ayırdın canandan beni yalnız koydun
zalimliğin tuttu beni canevimden vurdun
yaktın beni felek alev alev kavurdun

ayrılığın acısını ilk ben mi çektim

Anadolu Mehmetçiğin avucunun içindedir
cihan onun ayakları altındadır
Mehmetçik tarih boyu hür yaşamıştır
ebediyen de hür yaşayacaktır

sen ki bu vatan uğruna şehit düşmüşsün

nasıl olsa bir gün öleceğim diyorum
derdime derman yok kendimi yiyorum
yıllardır bu hayat yolunda gidiyorum
eğer yaşamak buysa ben de yaşıyorum

bu zavallı halime çok acıyorum

benim için gün sabah beş de başlar
önce elimi yüzümü yıkarım
ocağa çay demliğini koyarım
abdest alırım kuran dinlerim
kahvaltımı yaparım

ilkokuldayken arzum öğretmen olmaktı
köyde yaşayan çocuk başka görevlileri bilmezdi
fakat askerde öğretmen olacağım
inanın hiç ama hiç aklıma gelmezdi

askerlik bitti maliyenin neferi oldum