işimize gelince sevdiğimiz
gelmeyince sövdüğümüz
coplayıp, tekme tokat dövdüğümüz
bazen kölemiz...
bazen de gölgemiz olarak gördüğümüz
evde, ofiste...bağda, bahçede,
sokakta, tarlada, fabrikada
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İyiki doğmuşsunuz..iyiki bu vesile ile size uğradım..bu mükemmel şiire ilk yorum bana nasip oldu ama sevinemiyorum..yani ilk okuyan bayan benmiyim? yazık...şairim size uzun,sağlıklı bir yaşam diliyorum..sevgimle..saygımla..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta