Yeryüzünün heyecanlı gözüken ama solgun delikanlıları,
Avuçlarında parçalanıyor yarınları,
Ne umut, ne tebessüm, ne dua
İki laflarından biri ''keşke'' diğeri ''ama''
Yeryüzünün gülen ama öfkeli kadınları,
Akıllarında özenilen olmanın hesapları,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta