Kadının Şiiri - Buket Emanet

aşk geçiyordu içinden yumurtalıkların
kadınlar ağlıyordu her ay başında
bir sızı ki dinmez yaraların
bir duman tütüyordu habersiz naşında

aşk geçiyordu iliklerinden kadının
kadın oluyordu kimsesiz çocuk
bir hayat timsali oluyordu yarının
yenilmez, savaşçı, özgür kadının

aşk geçiyordu kıvrımlarından toprağının
depremlerle sarsılıyordu bedeni
ruhundaki ona aç çatlaklarının
bölünüyor, çoğalıyor ve eksiliyor irini

aşk geçiyordu sokaklarından kadının
yanıp sönüyordu lambaları her adımda
magmalanıyor, lavlanıyordu yolların
dengesizlik sıfatı böyle kadının

aşk geçiyordu ellerinden kadının
hayat çekiliyordu iliklerinden
çölde susuz bir serabın
özlemi alıyordu kadını kendinden

aşk geçiyordu ayaklarının altından kadının
ezmiş, parçalamış yakmıştı çoktan
aşkı yangın, sömürü, savaş sananın
sonu yarım kalmaktı, yoktan.