Kadının rıhtımına uzanır gibi..
Dalgalar vuruyordu ayaklarıma, fazlaca şiddetli gün ağardı..
Ne kadar hüzün vardı kim bilir. işler yolunda gittiği zaman bile..
Kahire, bir nefes için hepimize uzun..
Günsüz başladığım her küfür gibi edepsizce arzuluyorum.
Düğmelerim sökük, küfürbaz..
Şehrime duyurulan kara haber gibi, bir çığlıktır, atarsın..
Sana o kadar çok ağladım ki, ince bir hüzündür artık sesin..
Taşıdığım ruh taşana kadar ağlayacağım seni..
Sevdiğim ucuzluğundu beni taşlayan, zedeleyen..
Kapı aralığından baktığım, dudağımda ufak bir duaydın benim için..
Yatak odası böyle soğuk, denizin yolladığı rüzgar artık içeride.
Sonra ağzımla sıyırdım tenini, delirmenin ince çizgisinde..
Başkentime giden tek yol dudaklarındı, göğsündedir adım..
Aynı dudaktan aldık bu gece nefesi, ellerim gözlerine değerken..
Tüm bildiğiniz kadar gece..
Kayıt Tarihi : 1.10.2012 18:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!