Kadının güzelliği, zayıflığı, ve bu solgun eller
Çok kere iyilik eder, her kötülüğü yapabilirler,
Ve, artık hayvanî hiçbir şey bulunmayan gözler,
Ancak yeter: “kafi” demek için, erkek öfkelerine.
Ve hep, hırlamaların oyalayan anası,
Hatta yalan söylediğinde bu ses! Sabah çağrısı
Ya da akşam duasında o tatlı ezgi, ya da hoş belirti ,
Veya, şalların kıvrımında ölecek olan güzel iç çekme !...
Kaba erkekler ! Bu dünyanın acımasız ve çirkin yaşamı !
Ah ! Öpücüklerden ve kavgalardan uzak, herhangi
Pek az bir şey kalır dağın üstünde.
Çocuksu ve nârin kalpten herhangi şeyler,
İyilik, saygı ! Zira, bize ne eşlik eder
Ve gerçekten, ölüm geldiğinde, ne kalacak geriye ?
Paul Verlaine (1844-1896)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 6.4.2018 09:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!