Bizleri ,dokuz ay karnında taşıyan,doğuran,doyuran,koruyan,kollayan,hastalandığımızda,başucumuzdan ayrılmayan,her başımız sıkıştığında imdadımıza koşan analarımız.
Yürümeyi,konuşmayı,temizliği,tertibi düzeni,doğruluğu,dürüstlüğü
mertliği,cesaretli olmayı,çalışkanlığı,acıyı,sevinci,varlığı,yokluğu paylaşmayı bize öğreten ilk öğretmenlerimiz.
Hayatımızı ilmek ilmek işleyen
nakkaşlarımız,mimarlarımız,tasarımcılarımız,bizi her konuda yönlendiren,yüreklendiren,çalışma şevki veren mihmandarlarımız.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta