Kadının Adı Sabır Şiiri - Nimet Öner

İçimdeki Kız Çocuğuna Mektuplar
‎
‎Kadının Adı Sabır
‎
‎Adını kimse duymadı önce,
‎çünkü sabır, sessizliği severdi.
‎O konuşmazdı, ama içimde büyürdü,
‎gözlerimin kenarında, ellerimin çatlağında
‎ve kalbimin derinlerinde.
‎
‎Sabır,
‎çaydan önce kaynayan su gibiydi,
‎yemeğe tat veren ama adı anılmayan baharat gibi.
‎Gün ışığını görünceye dek
‎karanlıkta bekleyen bir tohumdu.
‎
‎Ben bazen ağlamak istedim,
‎ama sabır gülümsedi.
‎Bazen kaçmak istedim,
‎ama sabır elimi tuttu.
‎O beni ben olmaktan
‎çok daha önce tanıdı.
‎
‎İçimde bir kadın vardı,
‎adı sabırdı.
‎Boynu bükük ama gururlu,
‎yorgun ama yılmaz,
‎suskun ama duyan.
‎
‎Beni geceyle barıştıran,
‎gökyüzünü tekrar sevdirebilen,
‎her şey darmadağın olduğunda
‎“bekle” diyen o sesti.
‎
‎Ve şimdi anlıyorum ki
‎ben sadece bir kadın değilim,
‎ben, sabrın öptüğü
‎bir kız çocuğunun devamıyım.
‎
‎
‎Azra Nimet Öner
‎
‎