Bir ses yükselir tarihin içinden,
Alın teri, kalem izi, barut kokusu…
Emekçi kadın fabrikada üretirken yaşamı
Bilim kadını ışık saçarak aydınlatır yarını
Kimi zaman
Cepheden yankılanır cesur ayak sesleri,
Omuzunda mermi, yüreğinde vatan,
Avuçlarında tüm gelecek,
Kimi kalem tutar, kimisi silah.
Elleriyle yaşamı dokur ilmek ilmek
Düşleriyle yeniden yoğurur dünyayı Bazen bir matematikçi denklem çözer gecede,
Bazen bir hemşire derman olur cephede.
İsyandır onların adı, umut kokar her kelime,
Yıkar kendine çizilen sınırları birer birer
Bilimde, sanatta, meydanda ve yasamda
Kadın, hep en önde, hep en başta!
Dün de bugün de yarın da kadının izi,
Düşlerimizde filizlenen bir devrim
Adını görürüz tarihin her satırında
Direnirken karanlığa
Aydınlık yarınlar için ...
Kenan Ziya Akbaba
Kayıt Tarihi : 8.3.2025 02:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!