Kadın kadının düşmanı olmuş

Merhaba ey dost, bilmez misin derdim ne?
Kadın kadının düşmanı olmuş, şaşarım niye?
Birazcık yüksel, sevenlerden bir unvan alıver,
Hemen yakıştırma başlar, arkandan güzelce söver.

Ah, o ahlak bekçileri ah, kol gezer her yanda,
El aleme salyasını akıtır , kendisine bakmaz da,
Herkes kendinden sorumlu, bu böyle biline,
Sen kimsin nesin ki, hüküm vermek ne haddine?

Bir hışımla yükselir, sanırsın adalet dağıtır,
Oysa kendi kiri, pası, günahı yüksek bir dağdır.
İşine bak önce, süpür kendi kapını,
Başkasına parmak sallama, fazla uzatma lafını.

Duygusal bir şiir yükselir içimde acıyla,
Bu neyin kavgası, bu neyin kısıtlamasıysa?
Dramatik bir ilham iner, ruhum daralır,
Başkasına kuyu kazan, kendi kuyusunda boğulur,

Kibir okları saplanır, kalbime ince ince,
Bu riya denizinde boğulurlar sinsice.
Kendi karanlığına dön, ey kendini bilmez kişi,
Güneş doğar belki, biter herkesin bitmez işi.

Sus şimdi vicdan sus, bırak bu feryadı,
Kim dinler ki sözünü, kim in umrunda bu acı?
Dünya döner yine, aynı tas aynı hamam,
Bitsin bu oyun artık, tükensin yalan dolan.....