Kimi der ki kadın,
Bir sofrayı donatır,
Evini bekler sessizce,
Yalnızca hizmet sunar.
Kimi der ki kadın,
Süslü bir vitrin gibi,
Baksın gözler eğlensin,
Bir gülüşe kurban gibi.
Kimi der ki, arka planda kalmalı,
Kendi olmamalı, bir gölge olmalı.
Her söze boyun eğmeli,
Kendi fikri olmamalı.
Ama ben derim ki;
Ne gölge, ne süs,
Ne yalnızca bir eş,
Ne de mecburiyetin sesi.
Kadın;
Bir akıldır önce,
Bir cesarettir içten,
Bir dağdır yıkılmaz,
Bir ırmaktır durulmaz.
O,
Göz nurum, can yoldaşım,
Düşümdeki yıldızım.
Emeğimde, ekmeğimde,
Omuz omuza sırdaşım.
Ne eksik, ne fazla,
Ne üstte, ne altta,
Yanımdadır, yüreğimdedir
Ozan Güner gözbebeğimdir
Kadın, hayatımda.
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 08.07.2025
Kayıt Tarihi : 8.7.2025 15:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!