Kadın Şiiri - Seyfettin Karakuş

Kadın
Gözyaşının kadını
Ayrılık senin alın yazın mı
Özlemek senin fıtratın mı
Gecelerle dertleşmek dermanın mı
Yollara bakmak en büyük umudun, mutluğun, kurtuluşun mudur

Talihin mi yalnızlık
Çaresizlik mi sana düşen fani dünyada
Ama sen ağlama olur mu?
Bakma kaynananın bağrışmalarına
Dul ablanın seni kıskanan gözlerine
Çoban kardeşin sana attığı tokata
Karşı köye de çok uzakmışsın gibi bakma
Yine eskisi gibi gelecek baban
Kalkacak mezardan,
Rüyana gelecek,  sarılacaksın,  anlatacaksın, belki yağmurlarda yağar sizinle
Uyanacaksın güzel bir sabaha
Kirletilmeye çalışılsa da ruhun
Sözünü unutmayacaksın olur mu
Özleyeceksin senin için yanan aşığa
Özledikçe özleyeceksin
Hiç gitmemiş gibi sarılacaksın
Sana aldığı çiçekleri sulayacaksın
Bekleyeceksin
Sabredeceksin
Sevmeye devam edeceksin
Sevdikçe daha çok seveceksin