Kadın Şiiri - Ali Topcuoğlu

Sensiz seni düşünüyor
Bensizliği isteyişine
Hiçbir şey yapamayışıma
Ağlıyorum çaresizliğime
Tiksinerek kendimden
Istıraptan kurumuş dudaklarım
Elimde yarısı dolu şişe
Bir nefeste bitirerek
Fırlattım...
Denizin karanlık sularına
Nereye gittiğini bilmeden
Umutlarım yorgun
Dudaklarımı dişledim
Hıncımdan olacak
Yürüdüm...
Tahta iskelenin üzerinde
Yine mi sen
Sensizliğin kederi
Sarmaş dolaş bedenimle
Gitmeliyim
Anladım
Gecenin ürkek karanlığında
Beyaz köpüklere aldırmadan
Gelen gemi
Alıp götürecek uzaklara
Göremeyeceksin artık beni
Ve...
Rahatsız olmayacaksın
Gölge gibi takip edilme hissinden
Yeni bir hayat
Başka dünya
Herşeyi yitirmişliğim
Karşılayacak beni
Hoşcakal demek isterdim
Giderken bu şehirden
Hep aynı
Bilinen sözleri
Söyleyecektik birbirimize
İşte böyledir ayrılık
Kelimelerden ve sözlerden öte
İncinmişliği yaşayacaktık
Hıçkırıklar,gözyaşları
Hepsi boştur
Bunu bildiğim için
Yoksa....
Veda etmezmiydim hiç
Yinede istiyorsan
-Ki sanmam
Usulca gözlerini kapat
Şöyle dünlere göz at
Bir belirir ve yok olur
MAZİ...
Uzaklardan çığlık çığlığa
Kalbimin sesi çınlar
Kulaklarında ürperirsin
Korku filmi gibi
Gözlerin karanlığın içinde
Sitem edersin yıllara
Boşuna geçtiğini sanarak
Zavallı kadın
Birgün öğrenirsin
Aşk ve nefreti
Bir gün anlarsın gururun
Beş para etmez olduğunu
Sevdalarda gurur
Sevelerin canını acıtmak
Yaşarken öldürmek için kullanılır
Bu yaşanası dünya
Çıkmaz yol olunca
Gecenin ortasında
Yanlışların ile başbaşa
Kaldığında anlarsın
Küfrettiğin yılların
En güzel günlerin olduğunu