Kadın Şiiri - Cihangir Çağlar

Havva’dan başlayan hikâyesiyle
Bir yolculuk, yokluktan hiçliğe
Oysa kâinatın muadili kadın
Yaratılışın özeti, varlığın ta kendisi
Tüm yaşamların kaynağı
Güneş gibi, oksijen gibi
İnsanlığın dayanağı
Can gibi, canan gibi, güçtür kadın.

Naifliği zafiyet, iffeti kutsal sayılan
Erkeksi düzene çomak sokan
Nazenin, hassas, özel yaratılan
Medeniyetin adıdır kadın.

Hürriyeti elinden alınmakta
Hayat enerjisi çalınmakta
Şiddete maruz kalmakta
Yeryüzü altından kaymakta
Nedense susturulmakta
Asla pes etme kadın!

Adaletin terazisini o tutuyor
Hürriyet meşalesini o yakıyor
Sabiha Gökçen oluyor, uçuyor
Florence Nightingale oluyor, iyileştiriyor
Rosa Parks oluyor, ırkçıları susturuyor
Anne Frank gibi, nazilere direniyor
Erzurumlu Kara Fatma gibi asker
Şerife Bacı, Halide Edip Adıvar
Halime çavuş, Adanalı Rahmiye'de kadın
Binbaşı Ayşe, Nezahat Onbaşı
Gördesli Makbule, Çete Emir Ayşe'de kadın
Kadın aslında her şey oluyor
Ama kolay olmuyor maalesef.

Kadının kalbimizde ki yeri
Toplumdaki yeri
Sosyal hayattaki yeri
Eğitimdeki yeri
Ekonomideki
Yönetimdeki
Siyasetteki yeri
Ailemizde ki yeri
Tartışma götürmez, çok önemli
Ama kendi yerini ne kadar biliyor
Ne kadar kendine ait yaşıyor
Anlatılmaz yaşanır, tartışılır
Oysa kadın medeniyetin adı:

Kadın Meryem'dir
Kadın İsa'dır
Kadın Zübeyde'dir
Kadın Atatürk'tür
Kadın memlekettir
Kadın sıladır
Kadın hasrettir
Kadın özlemdir
Kadın töredir
Kadın cinayettir
Erkek bir damla
Kadın okyanustur
Erkek bir tohum
Kadın topraktır
Kadın aşktır
Âdem, Havva’ya muhtaç
Havva kadındır
Kadın hayattır
Hayat kadındır.

(Eksik Yolcu - Lal Perküsyon Şiir Kitabından)