Sim siyah saçları,
Rüzgarda dalgalanırdı.
Her gören aşık olur,
Oda iyice havalanırdı.
Gözleri masmavi,
Denizler kadar serindi.
Çocukluk aşkını gördü,
Deliler gibi sevindi.
Gençti, genç olmasına;
Hovardaca yaşardı.
Kimine göre ukala,
Kimine göre “kaşardı”.
Ama hep birileri,
Hep birileri olurdu peşinde.
Parmakla gösterirlerdi onu,
Şu Kadıköy’ün içinde...
img src='http://www.denizce.com/images/galeri/fotograf/zafgankizi.jpg'
Nizamettin ÖzelKayıt Tarihi : 21.3.2007 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!