Kadersiz Gelin Şiiri - Nuh Ali Berk

Elleri koynunda üzgündü hali
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
Gül gibi solmuştu sanki cemali
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
Hayalleri bile yıkılmış gitmiş
Böyle olmasına bir zâlım yetmiş
Dünyaya hevesi kalmamış bitmiş
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
Felek sillesini vurunca yaman
Dağlar bile olur toz ile duman
Hayat acımamış işte o zaman
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
O mahsun duruşu çok üzdü beni
Düşündürdü nedir acep nedeni
Kimseye duymamış ondan güveni
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
Mevlam kahreylesin onu üzeni
Oda istemezdi böyle düzeni
Çok kaynatmış belli dertler kazanı
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
Dertler bir bir etrafını sarınca
Cevap vermedi hatır sorunca
Gam yüküyle onu hayat yorunca
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
Tükenmiş kalmamış özünde feri
Bu işler hep böyle öteden beri
Ne hallere koymuş soysuzun biri
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
Bir ah çıktı yüreğinden özünden
İki damla yaş süzüldü gözünden
Kader derken sitem çıktı sözünden
Kaderine küsmüş kadersiz gelin

Zannedersem törelere yenilmiş
Daha yeni bir kaç aylık gelinmiş
Kul Hızır ne yapsın kader denilmiş
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
Kaderine küsmüş kadersiz gelin
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)