Kadermi Özlemler Şiiri - Eylul Hicran

Güneşin batışıyla başlar özlemler,el ayak çekilince kalakalırsın Kendinle ve özlemlerinle üşümeye başlarsın agustos sıcağıda olsa yoksa yanında öbür yarın tarifsiz özlemler onadır,hep yarımsındır artık Yaşlar süzülürken gözlerinden dudaklarına öper yollarsın o gözyaşlarını Duymasa da seni o özlenene o acıyla dikilir karşına iki hayal bir kadın ve bir erkek kocaman engin bir deniz...birde kader dediğimiz SAHİİİ Kadermiydi yaşanılası güzel dünyayı yaşanmaz hale getiren... Kimimiz yanlış bir seçimin kurbanı,kimimize seçim hakkı bile tanınmamış bir yaşam Sayısını unuttuğum kaç mevsimler geçti sadece acılarla Kaç tonlar gözyaşımla merhaba dedim sabahlara Neden hiç açtıramadığım güllerimin kokusunu hep hüzünlerle topladım rüzgarlardan Neden yıllarca biryangın yeri olan odamda sadece hayallerimle pervasızca harcadım ömrümü Hakettiğimden fazlasını istememiştimki hayattan,tam tersi koyu karanlıklardada yaşasam Bir yudum sevgi,bir nebze mutluluktu tüm hayallerim Küstüm artık herşeye yaşama,tüm düşlerime elveda diyeceğim yarınlarıma,yaşanmamışlıklarıma Artık tükeniyorum yavaş,yavaş ben,benden uzaklasıyorum günbegün Kimi suçlasam KADER,imimi yoksa geceler boyu senli hayaller kurdurtup düşlerime yatırttığın için seni mi? Bırak bıçağın suskun kalsın vurdugun sırtımın ortasında Ben ölümüme sevmişim seni korkma aciz olma bitanem Beni ver Allah,a bitsin bu sevda işkencesi bitsin bu hayaller bitsin bu özlem...