‘’-Give him the maximum damage.’’
Demiş; ardımsıra piç.
Bilse ki; yüreğim ne büyük depremler kalıntısı.
Virane yerinde, harabeden bir taş daha düşse hissedilirmi hiç.
Zenginliğimin içinde, on kuruşun yokluğu belli olmaz.
Öyle ya; cebimin derdinde olsaydım; hayatın bu kadar rahat olmaz.
Ne güzel söylemiş ulu ozan;
‘’- Bazı insan hayvan olur; hayvan adem olmaz.’’
Seni kırım kırım kırıp aşağılamak değil niyetim.
Sen zaten; param parça yerlerde sürünmektesin.
Babayım, atayım nitekim
Kaderine boşa direnmektesin.
Bayağı bir bozuldum, hayli bir kızdım;
cevapsız kalmayasın diye yazdım.
Oğul;
çok ahbabım oldu, çok memleket gezdim.
Tek olan tektir; birdir; yeri başka şeyle doldurulmuyor.
Tanırım içindeki yaryı; bilirim acısını.
Birde sızlar ki; ince ince.
Bin lânet, bin küfür her aklına gelınce.
Birileri girmeye görsün kanına, kan temizlenmez ömrünce.
Yol aynı yoldur.
Sadece;
benim tren senden bir önce.
Gördüklerim, yaşadıklarımı,
görme anlama dıyorum ama; görüp ve anlayacaksın;
aynı tunellerden geçince.
27 Hazıran 2010
London
Kayıt Tarihi : 13.9.2010 23:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!