Kaderinde Şiiri - Efe Can Doğan

İliklerimden kanlar akıyor sanki
Kahverengi bir toprak rengine çalıyor günbatımı
Ve gördüğüm her kadının
İçine karıştığım bi kaderleri var
Bazılarında kaybolduklarımda
kim doğru oturarak doğru konuşur ki
Eğri bir ot her zaman yalan mı söyler mesela
Hayatına girdiğim kadınlar hep benden sonra
Feminist oldular
Bende fakir edebiyatçısı
Hem bakire değildim ben
Namuslu bi orospuydum sadece
Yoldan geçenlere birer tekmede ben vururdum
Ben yere düştüğümde onlarda beni tekmelerdi
Çocukluğumdan beri hiç değişmedi
Düştüğümde en çok tekmeyi hep ben yedim
Beni duygusuz yaptılar
Vicdansız yaptılar
Beni herşeye yaptılar
Bedenime bile sahip oldular
Ama ruhumu hiç satmadım ben
Hiç kimseye
Şeytana bile