Kaderin gölgesinde

Bir yangın var içimde, esmer ve derin,
Ne sevda söndürebilir ne de bir yemin.
Ömür ki savrulmuş rüzgâr misali,
Bir kader, bir isyan, bir yas gölgesi.

Geceler fısıldar unutulan adı,
Gözlerde titrerken aşkın imanı.
Zaman bir bıçaktır, keser derinden,
Direnişten doğar düşen her beden.

Sesime sinmiştir tarih ve hüzün,
Bir şair, bir sürgün, belki de bir gün.
Kırılgan bir yıldız kayarken gökten,
Toprak fısıldar: "Unutma, bekle!"

Bir aşkın değil, bir halkın sözüyüm,
Küle dönse bile umutla közüyüm.
Ve hangi rüzgâr savursa beni,
Bir direniş, bir kader, bir yas, benim.