Kaderimle prangalandım Şiiri - Önal Irgıt

Sensizliğin hüznüyle kabus dolu
bir rüyadan uyandım
sanki, ateşten bir gömlek giydirilmiş gibi,
yandım da yandım

Bir ömür, seni bekledim
hep hatıralarınla oyalandım
önce, hasret mahkumuydum,
şimdi, kaderimle prangalandım

Bir zamanlar, ne güzel dünlerdi, o dünler;
hani, seninle başbaşa olduğumuz günler
herşey, aşinaydı bize,
sanki, selamlardı bizi bağrında eğleştiğimiz o yerler

Bilmem hatırlarmısın? zaman zaman
saçlarınla oynaşırdı, ılık rüzgar ve meltemler
bu güne, dönüp de, maziyi geriye bıraktığımızda
herşey, bir rüya imiş, şimdi, sarar bizi onmaz dertler