ben kaderin acısından bıkmışım
Küsmüşüm çektiğim acılara
Bitmeyen acılar içinde yorulmuşum hayatta
Artık böle geceleri yaşamaktan bıkmışım felek
Yüreğimi çoktan vurmuş kaderin acısı
Ne bir sevgi ne bir mutluluk
Gözyaşlarından yıkılmış geceler
Yolunu beklediklerim gelmemiş
Yalanlarıyla yüreğinde yaşamış
Her aradığımda binbir yalanlar söylemiş
Çok seviyormuş çok özlüyormuş
Hasretim sana yavrum diyormuş
Sesini duyayım diyormuş rüyalarıma girdin diyormuş
Ben ağlıyorum diyormuş hepsi yalanmış
Ben hayatın yalanlarınla yaşadım
Utanmadın mı yalan söylemeye
Utanmadın mı inkar etmeye
Çocuğum bile diyemedin bir kızın var diye söyleyemedim
Hayatın yalanmış hayatın sen yalan söyleyi çok severmişsin
Ben yüreğimde hep doğruları söledim hep doğruları yazdım
Her gece yalanları yaşar her gece yalanları söylersin
Sana yalnların hesabını soracağım beni terketmenin hesabını Soracağım çocuklarını bırakmanın hesabını soracağım
Ben yalnız kaldım sende yalnız kalacaksın
Kayıt Tarihi : 12.12.2010 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!