Kadere İsyan Şiiri - Mustafa Çetinkaya

KADERE İSYAN

Kadere bak kadere
Hazin kader
Bula bula hep, hep fakiri fukarayı buluyor
Ekmeğini yoktan var edeni...
Kadere bak kadere
Güçlüye hep gülerken
Arkası olmayana hep ölüm
Hep zulüm sunuyor .

Ey kader!
Sen neymişsin sen
Başka hiç işin gücün yok mu senin,
Hep güçsüze mi musallat olacaksın sen?
Vay kader vay!
Bir tekmelik halin var da,
Bir tekme atan varken
Bin arka çıkanın olmasa
Kaybolup gideceksin aslında.

Tedbirsizlikten maden ocağında can verirsin
Kader...
İhmalden otelde cayır cayır yanarsın
Kader,
Dumandan boğulursun
Kader...
Depremde bağıra bağıra
Enkaz altında kurtarılma umuduyla
Bağıra bağıra ölürsün,
Kader...
Sele kapılırsın kader
Heyelanda zarar görürsün kader
Kaza yaparsın kader,
Hırsız malına çöker,
İşin ehli olmayanlar memleket yönetir,
Kötüler söz sahibi olur,
Kader, kader, kader
Köşeyi dönersin kader
Yokluk içinde yaşarsın kader...

Haydi baylar, bayanlar
Kader deyip susmayalım
Kader deyip pusmayalım
Kadere kurban olmayalım
Haydi kadere isyan, kadere isyan!
Kaderle avunmayalım,
Kader diye diye kandıranları sorgulayalım
Haydi kendi kaderimizi kendimiz yaratalım
Haydi kadere isyan, kadere isyan.

Mustafa Çetinkaya