Kader Prizması Şiiri - Murat Yağan

-Kader Prizması-

İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Bir ömür boyu birlikteliğin filmi,
Son kez birlikte izlenmedikçe.
Ve gözlerin feri
Umutsuzca sönmedikçe.
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Kader prizmasında süzülmedikçe!

Aşsa da evreni bir anda,
Ulaşsa da ilahi sınırsızlığa,
Kapılsa da zamansızlık girdabına,
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Kader prizmasında kırılmadıkça.

Belirli bir anında zamansızlığın,
Şaşmaz intizamında düzensizliğin,
Var oluşu yaşanırken imkansızlığın,
Ancak belirir kader prizması.

İşte o andır ruhun kendini bulması
Ve o andır çarpıp dağılması.
O andır yeni bedenlere yansıması,
Yeni bedenlere can olması,
Yeni bir filmin başlaması.

İnsan ışık olan yanını bilmez,
Bilinmedikçe kader prizması!

www.muratyagan.com