Bitmeyen bir hüzün vadisinde nefesleniyorum
Kimseye, bir sır vermeden sualleri derliyorum
Bazen sükût ediyor ve bazen de evet, yazıyorum
Acaba, en yakına ne kadar muhabbet besliyorum
İnsan bilmediğinden niçin çekinir, ürker, korkar
Ne kadar aşinaysa ruhu kalbi onun hazzıyla yaşar
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta