Kader Şiiri - Enes Papağan

Ben oturuyordum ağacın kenarında,
yanıma düştü bir gül tanesi.
Saçlarıma dokundu,
Heryerim o koktu.
Temizledi bütün kiri pisliği.

Ben yürüyordum öyle yolda,
Karşıma çıktı bir bahar çiçeği.
Ellerimi tuttu,
Ellerim yumuşacık oldu.
Unutturdu bunca derdi kederi...

Ben mutsuzdum öyle düşünüyordum,
Kader bana bir Açelya getirdi.
Sevmesede sevdim yıllar boyunca,
Gelmesede bekledim yağan yağmurda,
O bunu hiç bilmedi...