Kader Şiiri - Mustafa İbiş

KADER

Kader insan oğluna çizilen hayat yolu,
Silkinip kalkmakta var,
Eğer yazılmışsa alnına çile çekmek,
Engelsiz engelellere takılıp düşmekte var.
Gurura kapılanlar makam servet içinde,
Unutmayınki onu almasını’da bilir. veren
Bir saniye içinde ansızın zelzeleyle,
Gözlerin bakabaka yok olup gitmekte var.
Kader diyoruzya işte, gaibi Allah bilir,
Bizler ise çaresiz olanı seyrederiz.
Varlığında göremediğimiz,
Kıymetini bilemediğimiz gidene ah eyleriz,
Oysa belki en kıymetli en değerli varlığmız giden kaybettiklerimiz,
Onu anlayamadığımızdan kadere karşı hep ahüzar eyleriz.
Başımıza gelenler takdirin tecellisi,
Yaşadığımız hayat Rahmanın hediyesi,
İyi anla ey akıl, iyi dinle ey kulak,
Kadere lanet etme birazda kendine bak,
Ömrünü harcadığın olur olmaz yollardan
Öyle bir dönüş yapki düştüğün handikaptan.
Teslim ol yaradana gerisi Allah kerim
İşte yolları budur abidlerin zahidlerin.
Gerisi kaderdendir görelim mevla neyler.
Zahid’in tabiriyle “hak şerleri hayreyeler”

Mustafa İBİŞ
AMASYA