Kader Şiiri - Şimşek Acar

yalnızlık şimdi incecik bir tişört
rengi soluk o koku sinmiş üstüne
iri yağmur taneleri ve rüzgar
kazıyıp almaya uğraşıyor çaresiz
büyü bozuldu yılların sessizliğini
hatırladıkça siz oluyor aklımda ismin
giderek yanlızlaşan akşamlarda
seni ne kadar çabuk unutursam
veda edeceğim kara kara yıllara
aslında alışıyorum birşeylere
iki kadehten sonra hesap yok
yalan kelimeler bulmak,bahaneler
yıkıla yıkıla gelip eşikte sabahlamak
ve yine akşam meyhanenin yokuşu
egenin sıcağında su gibi terlemek
buzlu rakının,pilakinin haydarinin
arasında gidip gelmek bir çatalla
kafamda hesap için kırk tilki yok
güneşin sıcaklığı aldı yatakta yerini
onun sessiz ama sıcaklığı uyandırıyor
sürüp gidecek uyanılmayan zamana kadar
yalnızlık kader yaşanan kaderin sevimsizliği