Rafta asılı özlemler çokluğundan,
Sürgülerini çekiyorum kalp kapakçıklarımın.
Böylece, gömmüş oluyorum, sesimi sessizliğe.
Sonunda, bu sabah anladım!
Ruhunun atlasından kurtulmam için,
Bakmamam gerek pencerene.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
