Kaçış Şiiri - Yusuf Karataş

Sustun,
Sen sustukça ben korktum.
Bir gün bu kopmaların benim durağımdan,
Böylesine hızlı geçeğini,
Geçerken de,
Bu otuz birlik ihtiyarın,
Kalbinin bu kadar daralacağını,
Dizlerinin titreyeceğini,
İçtiği sütlü kahvenin ve yalnızlık
kederinin,
Bu ağır otobüsün mazotunda boğulacağını,
Yarın gelecek mi?
Diye bilmediğin sabahın ışıklarını,
Sadece hayal edebildim.
Binsem mi?
Diye düşündüm,
Ağır geldi bana gitmek,gidemedim.
En güzeli ayrılmaktı o duraktan,
O yaşlı,damla damla akan gözleri bırakamadım.
Oysa elimi yanağına koyup,
Hoşça kal diyesim gelmişti.
Ellerim titriyordu, utandım!