Yine dillendi içimdeki kelimeler
taşıyor durmaksızın beynimin bordasından
melankolik sevdanın
yalnız kadınlar sokağındayım
pencereler örtülü
kapım kilitli
ağır ağır çökerken gece üstüme
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
