Kim bilir kaç bahar kaldı.
Kaç mevsim daha geçecek ömürden.
Yaşarım tüm günleri bahar tadında.
Gönlümün güneşi hoş geldin.
Yorulmuşken gönül elin elimde.
Savrulurken ömür hazan yelinde.
Bahardır getirdiğini eteklerinde.
Ömrümün cemresi hoş geldin.
Ruhum çektiği gam'a doymuştu.
Gençlik denen çiçek çoktan solmuştu.
Mevla ahir ömre ikram sunmuştu.
Mevla'nın ihsanı hoş geldin.
Ne gam dokunur, ne elem, ne keder.
Bitti demeden bitmiyor, Kader.
Ha şebnem, ha yağmur ne fark eder.
Ömrümün bereketi hoş geldin.
Öylece dur, simandan ışık alayım.
Bastığın yerde toprak olayım.
Hüda'nın lütfusun, kurban olayım.
Gönlümün baharı hoş geldin.
Gelince gönlüme güller getirdi.
Gülünce ömrüme bahar getirdi.
Hangi sevap seni bana getirdi.
Cennetim, ömrüme hoş geldin.
Ne söz anlatır seni, ne bir tek nağme.
Anlatma hasetler düşürür dile.
Saklısın gönlümde ilk heves ile.
Ömrümün hazinesi hoş geldin.
Hamza Mamaş
Kayıt Tarihi : 27.11.2025 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!