Kaç Kurtul Unutul Şiiri - Ufuk Yöney

sevdayı saçına doladım
ardına sakın bakma
akşamları anma adımı
akşamları hayın yalancı
sen anınca
adımı deyince içinden en içine
ben duyarım
aklım karışır, böğrüme saplanan sancıdan bilirim
dolduğunu gözlerinin
ölürüm...

sefil bir çarşambayı uğurlarken
güneş hep gittiğin yönde batıyor
akşamları hoyrat
akşamları gavur yüreği bu kent
akşamları ne ar kalır ne iffet.
kaç.....
ben serseri bir kurşun belki gelir seni bulurum.
kurtul...
ben sefil bir martıyım çöplüğünde varoşların.
iflah olmak çoktan hayal
üstelik deniz artık çok uzak
bana dokunma belki kalbin yumuşar
belki dayanamazsın
belki...
kimbilir belki...
sevdam düşer gönlüne
kaldıramazsın
unutul...
yapabilirsen
aklımdan da al kendini
ah yar..!
sök yüreğimden yüreğini
yoksa beni boğacak bu aşk
sebebim olacaksın
aklına takılacak yağmalanmış bulutlar
olur olmaza dolacak gözlerin
en koyu yerinde bölünecek muhabbetlerin..