Yürüdüm, İstanbul caddelerinde
Yar yoktu, kaşımı çattım kaç kere
Seyrettim güneşi tepelerinde
Ben onun ardından battım kaç kere
Girdim boş hanlara içim soğuttum
Yaktım sigaramı duman dağıttım
Bana yar kalemdi ben de kağıttım
Kendimi ateşe attım kaç kere
Hep yandım yakıldım aşk kafesinde
Yar saklımı kaldın kız kulesinde
Ben esir hasretin boş kalesinde
Gönlüme işkence ettim kaç kere
Böyle mi İstanbul ayrılıkların
Aşk, içinde kalmış karanlıkların
Kavuşmuyor işte, yar sandıkların
Kapısına gelip, gittim kaç kere
Kayıt Tarihi : 2.9.2022 16:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!