Kaç bahar geçti ki yoksun,
Bahçe yeşermiyor artık,
Kuşlar ötüşmüyor,
Dereler akmıyor yola.
Kaç yaz geçti ki
Tarlalara afet vurmuş,
Buğday biçilmiyor,
Değirmenler dönmüyor.
Sonbaharlar,
Yaprakların hışırtısı
Evdeki yalnızlığa
Hüzünlü bir şarkı söylüyor,
Pencereler ise
Tozlu sessizliğe
Donuk donuk bakıyor.
Kışlar,
Taze ekmek kokusu
Ev sabahlarında yayılmıyor,
Kuşlar yuvasız kalmış,
Yılbaşı narımız ham,
Ocaktaki odun ateşi
Sönük kalmış.
Kaç yıl oldu ki
Babamın bastonunu alıyorum,
bahçe yollarında
Yürüyorum.
yeryüzünde duruyorum,
Kökten yükselen
Yeşil bir dal gibi,
Toprağın sessizliğinde
Küçük bir tohum
Yavaş yavaş nefes alıyor;
Uzak ufukta ise
Beyaz bir çiçek
Yeni bir baharın müjdesini veriyor...
Kayıt Tarihi : 17.12.2025 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!