Kabus Şiiri - Eren Yıldız

Eski bir ev gördüm rüyamda bugün,
Penceresi kırık duvarı çatlak,
Önünde bir ağaç, kaplanmış hüzün,
Dallarında bir kaç sararmış yaprak,
Çok derin uykuydu sökmedi şafak,

Kafamı kaldırdım baktım bir kavga,
Ağacın üstünde sürüyle karga,
Çirkin sesleriyle büyük yaygara,
Çığlıkları kulaklarda bir mızrak,
Çok derin uykuydu sökmedi şafak,

Patladı ansızın gökte barutlar,
Yanaşmış sinsice kara bulutlar,
Yağmura saklanmış korkunç cellatlar,
Arkamdan birisi dayadı bıçak,
Çok derin uykuydu sökmedi şafak,

Koşar adımlarla kaçtım oradan,
Ben kaçtıkça kovalayan bir şeytan,
Yoruldu bedenim kalmadı derman,
Bulamadım saklanmaya sığınak,
Çok derin uykuydu sökmedi şafak,

Gözüme ilişti birden karartı,
Kuru gazellerde hafif çıtırtı,
Nefesim kesildi sanki Albastı,
Haykırdıkça susan kurumuş dudak,
Çok derin uykuydu sökmedi şafak,

Tam boğuluyorken kaçtı canavar
Tenime değince ılık bir rüzgar,
Yeşil bir vadiye dönüştü civar,
Uyandım ki üstüm açılmış çıplak,
Kurtuldum kâbustan sökünce şafak.