ateş böceklerini görünmez kılan bir karanlığın içindeydi evi.
sabah olduğunda öten horozların,
sesinin kısıldığı noktada.
insana hasret bir çift göz,
sevgiye muhtaç bir çift el,
ve kendini yitirmiş bi zihin taşırdı,
tüm gün bedeninde.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta