Kabus Şiiri - Bilal Karaman

Lal bir ateşin pençesindeyim
Gecelerime kurtlar saldırıyor
Cellâtlar kapanlarını biliyorlar
Sokaklara çıkıyor düşüncelerim

Kapkara kuşlar
Zafer çığlıkları atıyorlar tepemde

Karıncalar kapaksız tabutlar taşıyorlar
Uzun saçlı cesetleri olan tabutlar
Çift sıra geçiyorlar önümden

Gafletimin gayreti zincirleniyor
Tonlarca çaresizlik çöküyor üzerime
Kan ter içerisinde
Dipsiz çukurlara çığlıklar döküyorum

Kendi içimde çırpınan
Bir adam görüyorum
Zor bela doğruluyorum
Kurtulmak istiyorum

Küfür edilmemiş duvarlı
Çalınmamış kapılara yürüyorum

Eşikleri oyulmuş
Secereler dikiliyor karşıma

Sol kanattan dökülen
Kara kaplı defteri
Soluksuz zebanilere silkeliyorum

Senin olmadığın
Besmelesiz uyuduğum
Her gecede ben ölüyorum…