Kabul Ettim Şiiri - Reyhan Keskin

Sakin dingin bi kabulleniş içindeyim.
Kılıcımı savaş meydanının orta yerinde bıraktım.
Basabildiğim toprağa sahip,
dibinde dinlenebildiğim ağaca ait hissediyorum artık.
Gitme !
Bir şans daha !
Konuşalım mı ?
Beni yanlış anladın cumlelerini hayatımdan çıkardım.
Yanımda kimlerin kalmak istediğini, kimlerin beni gerçekten sevdiğini gördüğüm dönemdeyim.
Zorlamıyorum kimseyi .
Artık kimseyi yalanlarına göz yumacak kadar sevmiyorum mesela .
Bana kural koyan, şart koşan insanlar yerine ,koşulsuz yanımda duranlarla yürüyorum geri kalan hayatımı.
Hayatta ;
"Ama ben bunu haketmemistim "sözü kadar çaresiz bir söz varsa bu " Ama  ben seni çok sevmiştim " sözüdür.
Bunu bana dedirten herkesi affettim .
Birini sevmemin onun değil de benim sorunum olduğunu ve bununla tek başıma savaşmam gerektiğini-daha güzeli, bir insanı sevmek için onun varlığına yada onun da beni sevmesine ihtiyacım olmadığını anladığım gün kurtuldum merhametsiz acı çekmekten .

Bugün karşımda duran kahvaltı masasıyla dertleştim.
Hiç kekelemedim, bocalamadım kendimi çok güzel ifade ettim .
Sözümün kesilmeden dinlenilmesinin verdiği huzurla kalktım masadan.
Masa bu anlamayacak tabiki beni ,hatta cevap verse kafayı yerdim .
Ama sırf anlatabildiğim için teşekkür ettim.

Beni varlığı ile mutlu ettiğini sanan kişi aradı sonra .
Benimle olan Ama benden bi haber olan kişi. Derinliklerimi göremeyen ,
Naber dedikten sonra daha ağzımı açmadan kendini anlatmaya başlayan hani .
Böyle biri insana nasıl iyi gelir ki ?
Şu masa kadar olamadığını ,
onu masaya tercih ettiğimi bilse,
beni halâ sever mi sizce ?
Sakinliğimi dinginliğimi ne zaman kaybettiğimi,
Saçlarımın hangi ara agardığını,sol gözümün ne zamandan beri yorgun baktığını bilmiyorum.
Kendimi ihmal edip peşinden koştuğum hayatın beni aptal yerine koyması da cabası.
Geç mi kaldım bilmiyorum ama
bakın kapı orada ...
Lütfen...çıkın hayatımdan.
Kimsenin yol azığı olmak istemiyorum .
Kimsenin nasılsa var-ı olmak istemiyorum.
Hayatımdan içinden geçip giden insanlar istemiyorum .
Zaten bütün sıkıntım gidenler yüzünden değil
adam gibi gidemeyenler yüzünden.
Daha ölmedim ve halâ başlamaya zamanım var .
Kabul ettim -siz benim hiç bir şeyim değilsiniz
Kabul ettim- istediğiniz zaman çıkıp gidebilirsiniz....
Yanlız kapıyı iyi  çekin
Dönmeye yeltenenin "Ayağını keserim "..