Kabaca kimliğim Şiiri - Duran Saper

KABACA KİMLİĞİM

Adım: Duran

Soyadım: Saper

Anadolu’nun gözü doymuş ili

Güzel Tokatlıyım

Zile ilçesi nüfusuna kayıtlıyım

29.12.1966 da

Çakırçalı köyünde doğan biriyim

Ne çok zayıf ne de fazla iriyim

Boyum ortalarda takılır

Aklımda yerinde sayılır

Dostlarım konuşmaya çağırır

Yaptığımız muhabbete bayılır

Ne güzel ne çirkin ayırımı yaparım

Bir buçuk numaralı gözlük takarım

Hatun annemi sekiz yaşımda yitirdim

Hayat okulunu ta o zaman bitirdim

Turhal Gazi Osman Paşa'da ilkokulu okudum

İnsanların gözünde ha var ıdım ha yokudum

Cumhuriyet orta okuluna başladım

Oniki eylül dönemini ondördümde yaşadım

Turhal Ticaret lisesine oldukça çok ıraktım

Candan sevdiğim arkadaşlarımı oralarda bıraktım

Anadolu Üniversitesinde dört yılım geçti

Damarlarımdan sızan kanı varlıksız yıllar içti

Onurumla çalıştım her işimi sevdim

Hangi işi yaparsam o işimde devdim

Evlendim mutlu yaşantım var şimdi

Delice yaşamın rüzgarları dindi

Yeniden doğdum eşimi tanıdığım gün

Bursa Reşat'da oldu mütevazi düğün

Yağmurlu bir günde umutlarım canlandı

Bir güzel girdi gönlüme geleceğim şahlandı

İki oğlumuz oldu aralarında var dört yıl

Biri taş yerinde ağır, diğerinin dostluğuna bayıl

Anıl bağlama icra eder oldukça usta

Cem gitar çalar dansa acayip hasta

Enerjim çok yüksektir her yerde hazırım

İnsanoğlu insanı bakışından tanırım

Öğrenme tutkusu hiç bitmez içimde

Şiir'i müziği severim hem de o biçimde

İnsan gibi yaşamak en büyük hedefim

Kin tutmayı hiç bilmem kötü söylemez dilim

İleri görüşlü olmaya aday bilirim kendimi

Yine sevdiklerimle yenerim yenilemez derdimi

İpsan Tekstil sanayii'nde idareci olarak çalıştım

Onur mücadelesi verdim yıllarımla yarıştım

Helal yaşamı özümden bir an olsun atmadım

Temiz soframa haram lokma asla katmadım

Gösterişli hayatı sevemedim ben yıllarca

Hoşgörü ile baktım farklı farklı inanca

Üstüme yürüdüler hep paranın kulları

Çok işittim ardımdan asılsız dırdırları

Adımı koydular hak yemez işçi dostu

Adaletli davrandım deldirmedim bu postu

2004 yılında babamı bir kazada kaybettim

Hayatın acımasızlığını umutsuzca seyrettim

Kırıldı kanadım kolum tutmaz bir daha sandım

Çocuklarımla avundum hatıralarına kandım

İki katlı yuvam var sıcaklık çok alınır

Alt katında hep onurlu garibanlar barınır

Kim olursa ayırmadan, sevdim akıllıyı deliği

İlke edindim kendime, Yunus Emre'yi Hacı Bektaş veli'yi

Sevdiklerim severse koşarım ben de çoktan sevmeye

Hazır olurum şimdiden Sorgusuz sualsiz ölmeye

Geldi yaşım böylece Kırk dördüne velhasıl

Geçti ömrümün birçoğu devam ediyor fasıl

Bir den çok darbe yedim eşten dostdan cabası

Sığmaz satırlara hayatımın özeti bunlar sadece kabası.

Duran SAPER – 01.01.2010