Mesele , bırakman yada gitmen değildi sen olayı yanlış anladın galiba...
Ben.. boşluğuna alışamadım ... Artık sol tarfımı yokladığımda orda yoksun.. olmayacaksın ...
Alışırım zannettim epey bir zorlayacak sanırım ..
Neden kuruntular zihnimi sarıyor?
Sembolik bir mühür değildin kağıtlara basılan,
Bu gün, şafakta önce gördüğüm aydınlıkta değilsin..
Sen nesin? On yıllık bir kayıp mısın? İsa'yı bağlayan diken misin? ruhumun kaçıncı çarmıha gerilişi bu ...
Neden kuruntular zihnimi sarıyor?
Kederimi bir sepete koyup , pikniğe mi çıksam?
İyide onlar yenilir,yutulur şeyler değildi ki..
Sabır istemek hata mıydı? Her istediğinde daha büyük dertle sınandın.
Neden kuruntular zihnimi sarıyor?
Bana seni soruyorlar seni?
Diyemedim ki ..kaybetti artık beni,
Giderken bırakıp gittiğin gibi....
Neden kuruntular zihnimi sarıyor?
Ruhunun derinliklerinde bombalar patlıyor,
Zihninin ,ruhunun, hayallerinin parcaları saçılıyor,
Geride karamsarlıktan enkazlar kalıyor...
Neden kuruntular zihnimi sarıyor?
Kayıt Tarihi : 24.6.2025 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!