K'ayıp Şiiri - Hakan Açıkel

Hakkını kapalı kapılar ardına bırakmış
Kaçak bir şehrin yorgun sırtlarında
Ben de dayanmaya mecal
şehirde beni sırtlayacak omuz yok
Buza evrilmiş bir oyunda bıraktım kilidimi
Anahtar donuk karlar altında
Gergin saatlerde erirken kibir
Muhtaçlığın arefesine kadardı
Çıplak zehirli düşünceler
Abdestli bir urba içinde meçhul bir dilenci
zihninin kölesidir herkes bu bir gerçek
Canı mı çıktı yoksa
bilinmez
çıtı çıkmadan hayallerimizin
Selaya karışmış hastane Koridoru
Ağlıyor herkes

_H.A._