Kaybetmeye zaman'la başlıyoruz.
Saatler, takvimler, günler, kaybedişimizin birer kanıtı adeta.
Saniyeleri, dakikaları, saatleri, günleri ve zaman geçtikçe an'la birlikte her şeyi birer birer kaybediyoruz.
Şimdi aynalardaki o anlık suretimizi bile kaybettiğimizi artık daha iyi anlıyorum.
Kaybettikçe azalıyoruz, yaşadıkça ölüyoruz.
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta