Jiyan Şiiri - Mehmet Sıddık Yalçın

Mehmet Sıddık Yalçın
25

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Jiyan

birileri için için ağlıyordu
birilerinin ciğeri yanıyordu
siz at üstünde tarla tütünü keyfindeydiniz
paçalarında münferit bir cinayet
gözlerinde sevecen ürkeklik vardı sessizliğinizin
yanaklarınızdan çirkin gülmeler akıyordu
bağırıyordum,geçmiyordu size nazım
birileri bir baş kaldırsın istiyordum, oysa
yirmi yaşında bir haindi sizde Nazım…

doğmamış çocuklar büyüyordu
sperm değmemiş kristal rahimlerde
bu yol mübarek yoldur,haydin bre ağalar
bakire kadınlar babalarının şerefini ezip geçti bu yoldan
gerdeğe girmemiş delikanlılar
ve bir de ağlaması duyulan ütopik anneler
siz kadınların /ızın üzerinde piç bir nesil nefessizliğindeydiniz
bir düşün bir başka düşünceyi çürütüyordu
cebinden feodal tuzaklar düşüyordu bir kızılın
bir pazarlıkçı arkasını dönüp nemrut gülüyordu…

yazmasını düşürmüştü Jiyan gelin bu tülbentsiz coğrafyaya
siz fark etmediniz şehvetinizden
duvağında Şivan resmiyle bir soysuza vaat ettiniz Jiyan’ı
bir kara sevda, yazısı silinmiş gelin hüznünde aşk veriyordu
namussuz hisler çingene utanmazlığındaydı bakışlarınızda
düşünün ki bir töre pazarında cehalete hibe ettiniz o canları
onlar bir sabah cinayet gizemli birer intihar oldular…

…….
……

Mehmet Sıddık Yalçın
Kayıt Tarihi : 11.6.2007 00:53:00
Hikayesi:




Mehmet Sıddık Yalçın