Eşsiz Kardelensin
Belki bir peri
Andırır ellerin kadife karanfili
Kiskanir yaseminler
Gönlünde açan kızıl gülleri
Huzur papatyadan bir taç olsun
Yalandan söyledin aşk sözcükleri
Kuyumu kazdılar dost bildiklerim
İsyanla doldu hep şimdi gözlerim
Kırılır düşlerim,Gönül virane.
Kac güneş batar benim gönlümde
Kalbimi yakti aşkın ateşi.
Gamzeli yarim gölümün eşi
Deli ediyor yolda gidişi
Kıskandırır teni çölde Güneş'i.
Haykirdim aşki avaz avaz
Ayaklarim yerden kesilir seni görünce
Bakmaya kıyamam o ceylan gözlerine
Kirpiklerinin her teli aşık eder beni kendine
Ne tatlı şeysin sen hoşgeldin gönül şehrime
Gülüşünle huzur dolar sevgiyi unutmuş içime
Bir Nisan gecesi aldın beni kollarina
Baba sevkatinle bastın yavrunu koynuna
Canparcam,namusum,kızım dedin
Taktin onuru başima
İlk öğretmenim sen oldun canim babam
Zorlu hayat yolunda yalnız bıraktın babam.
Pazardan toplarsın en ucuzuna
Önümüze koyarsın karalahana
Evimize aldım aptalcasina
Ömrümüzü yedin kaynana.
Kaynana kaynana dokunma bana
Kalbim Sevgi doluysa
Umutlarım çaglarsa
Gülüşüm kaybolmazsa
Ruhum hayat Doluysa
Bundan kime ne?
Sen gittin ya
Evimin duvarları,
Kapımın zili sustu.
Perdeler kapandı mutluluğa
Doğmadı Güneş bir daha
Eyy menekşe kokan yar...
Simdi sensizim,sen kokan odamda
Özlemin tüter,üşüyen sol yanımda
Dökülür gözyaşım sessiz cığliklarimda
Yokluğun yaralar açar kanayan bağrımda
Sürgün yemiş gözlerim,hayali sen kokan diyarlara..
Aklima takıldı Nasil bir kulsun
Kalbi mühürlenmiş vicdandan yoksun
Sevdikçe hep yordun candan bezdirdin
Hep sustum dertleri sineye cektim
Sevdikçe hep yordun candan bezdirdin
Ömrümü tükettin ölüme ittin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!