Ben gülmeyi bildiğimde
siz unutmaktaydınız
ayırdına varamadım
Ben konuşmaya başladığımda
siz dinlemekteydiniz
Herkes gibi olamıyorum
dizilip sıra sıra kıyıda
balık tutamıyorum
Bir köşede sessizce
balık atıyorum denize
Umutsuz bir aşk benimkisi
açılamadığım
ne üzerime gelen dalga
ne ayağımı yere basma güvencesi
ne de kumsalda bekleyenin sesi
yalnızca
Gül goncalarını çok severim sebebsiz
Sessizlik yine sessizlik yine sessiz
Mezarlık,ulu selvi ve ben
Taşlar yine taşlar,ölüler
Ölüler nereye gider bilmeden
' Birazda sevincimizdir gitmek cenazelere
herkes bize bir şeyler çektirir'
Behçet Necatigil
Gül üstüne gül
çelenkleri yığıyorlar
akşamın kılcal sokakları
neyin dönüşü bu?
- bitmeyenin
kadınsız parmaklarım
yenik uzantılarım benim
Günü solduğunun akşamıdır
kırılır testi, keser su
yüzün suya çağrılıdır
Atlasan olmaz - - su
yansıdır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!