Koyununan kuzuyunan;
Söyler gider halk ozanı!
Dert ortağı sazıyınan;
Söyler gider halk ozanı!
Özü temiz dili arı,
Gülmeyince neye yarar;
Şu kahve gözlerin senin!
Kısa ömre hepten zarar;
O kahve gözlerin senin!
Daim gülsün istiyorum,
Bir yavru ceylanım gurbet düzünde,
Etrafımı kurtlar sarmış neylerim,
Tüm korkular anasızlık yüzünden,
Gözlerime yaşlar dolmuş neylerim?
Parasızlık zor bir duygu,
Elin,kolun bağlanıyor!
Yoklara kalmamış saygı;
Elin,kolun bağlanıyor!
El kiri diyorlar ama,
Yabancı güçlere esir olmuşum;
Bu ülke benimdir diyemiyorum!
Deryanın içinde susuz kalmışım
Bu ülke benimdir diyemiyorum!
Elim kolum bağlamışlar dört yandan,
Umutsuz dünyada umut ararken;
Saflığımı yüze vuran olmadı!
Pembe düşler ile hayal kurarken;
Saflığımı yüze vuran olmadı!
Bilmedim dünyanın dar olduğunu,
At, eşek, tosbağa aynı kulvarda,
Yürüyenle koşan, bir sayılıyor!
Dergah kapısını görmese bile;
Hırkayı kapanlar, pir sayılıyor!
Dayısı olmayan çıkarsa yola,
Doğru çalış helal kazan,
Eller seni söylemesin.
Sakız olma ağızlara,
Diller seni söylemesin!
Boz bulanık olup akma,
Yaşarken kıymetim bilmeyen kişi,
Cesedimi güllere sarsa ne yazar,
Böyle insanların hiledir işi,
Kefenimden üç metre çalsa ne yazar,
Dağ dedin de dağlar kesti yolumu;
Varamadım kahve gözlüm ardında.
Kırdı benim umudumu dalımı,
Varamadım kahve gözlüm ardında
Ben dağları herkesten çok severim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!