İzzet Vezir Şiirleri - Şair İzzet Vezir

Kaç kez yemin ettim,
Tövbelerimdi günahlarıma gebe.
Az vurmadılar’ ki sırtıma,
Acımasızdı ..
Kaç kez sustum,
Sustuk ca vuruldum sırtımdan.

Sevda koydum adını,yüreğimin sevda ağacı
Aşk'sın,Hayatsın,Kadınımsın,hatta canımsın.
Kolum kanadımda sensin,düşlerime yorgan diye sardığım.
İyikilerimin sebebi,tebessümlerimin anlamı.
Neş'elerinde huzur bulduğum,Kahkahalarında kaybolduğum
Eksiktim.. Şimdi tam oldum.

Ah..
Ah beni bir anlıyabilseydin,
Anlıyabilseydin de sevmeseydin,
Bakmasaydın Bal elası gözlerinle
Tutmasaydın da ellerimi
Eriyip de gitseydi yüreğim.

Anlamsız bir sancı bu,
Derinliklerimde hissettiğim.
Ben, beni tanıyamıyorum da artık.
Sen nasıl anlayacaksın.
Seni son gönderişimdi,
Çekip giderken , arkama bile bakmadığım.

Yanlızlık asidir bazen..!
Kavgaların olur isyanlarınla.
Hani birde zaman geceyse..
Zifiri karanlıkların,acımasız sessizliklerin..
Sanki ..!
Bir ses beklersin umutlarında,

Sen Ellerimize bakıyorsun kızım, Nasırlaşmış avuçlarımıza. .. Avuçlarımız da… Göremezsin’ ki Kader çizgilerimizi Onlar.. hayat’a tutmaktan bu haldeler.
Bu yüzdendir kınalı eller tutamadığımız
Biz.. Toprak kokusunda terledik kızım.
Mintanlarımız bu yüzden lekeli ,
Aldırma yamalı oluşlarına.
Bazı zamanlar uyuyamaz olsa da bedenimiz

Bakma… Bana öyle,
Gözlerin.. Sisli bir yağmur gibi.
Her damlasın da hüzn’ü yaşatıyorsun.
Yanaklarından süzülürken, her akışında,
Sessizliğin bir yumruk gibi vuruyor yüreğime.
Bakma..

Ah..Evet.
Belki bir gün, bir gün belki, belki olacak.
Ne ben bileceğim ne de sen.
Göremeyeceğim de, sende göremeyeceksin.
Oluşacak dertler yüreklerimizde yumak, yumak.
Sıkıntılarını da anlayamayacağız.

Bir başka gece . Başka türlü bir şey,
Nefes almaya çalışmaktan başka.
Sessizlik gibi de değil,
Haykırmak hiç değil.
Sen.. suskunsun,
Ben lal oldum.

O’ ..Bir gün,
Daha yakındır dünlerden.
Göreceksin..
Gelecekte olacak, güneşli yarınlara.
Belki..
Kederi çoktur karanlıklarda kalmanın,